Wypadnięcie dysku

Zmiany chorobowe w obrębie kręgosłupa mogą mieć różne pochodzenie i skalę. Jedną z częściej występujących dolegliwości, która może przerodzić się w chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa jest wypadnięcie dysku.

Schorzenie nazywane potocznie wypadnięciem dysku polega na wysunięciu się tkanki z przestrzeni międzykręgowej. Pomiędzy kręgami, które budują kręgosłup znajdują się dyski (na ich budowę składają się jądra miażdżycowe oraz pierścienie włókniste). Wysunięcie fragmentu lub całości dysku w kierunku kanału kręgowego albo korzeni nerwowych nazywane jest wypadnięciem dysku. Cechuje się bólem pleców, rąk i nóg.

I) Przyczyny powstania choroby

1.Asymetryczne ułożenie kości miednicy i kości krzyżowej, pozornie nierówna długość nóg - asymetria taka powoduje zakłócenie położenia środka ciężkości człowieka, a  to z kolei nieprawidłową pracę  kręgosłupa, stawów i mięśni a następnie powstanie skrzywienia kręgosłupa, skoliozy. Taki stan rzeczy doprowadza w końcu do degeneracji stawów, trwałego napięcia lub osłabienia odpowiednich grup mięśni, a końcówki nerwów, które uciskane są przez skrzywiony kręgosłup powodują powstanie objawów dyskopatii i innych chorób kręgosłupa.

2.Zablokowanie stawów kręgosłupa - sytuacja, w której powierzchnie sąsiadujących ze sobą kręgów - segmentów nie są w ich naturalnym położeniu, powoduje to podrażnienie nerwu prowadzące do zaburzenia jego normalnej funkcji i działania. Im starsze dłużej utrzymujące się zablokowanie tym większe komplikacje zdrowotne i większe uszkodzenie kręgosłupa. Najczęściej powstają z powodu braku ruchu chodzenia przemieszczania, wielogodzinnego siedzenia obciążenia kręgosłupa oraz nieprawidłowej postawy ciała.
 
3. Przeciążenie, zmiażdżenie dysku krążka międzykręgowego, dyskopatia w wyniku braku ruchu   j/w wielogodzinne siedzenie np. przy komputerze lub w samochodzie lub przeciążenie w wyniku zbyt ciężkiej pracy czy uprawiania sportu – obciążenie zbyt mocne i za długie.
 
4. Inne wynikające z wypadków np. samochodowych chorób wieku zwyrodnień kości i   stawów, osteoporozy, dużej otyłości  oraz  związane z wrodzonymi genetycznymi chorobami kręgosłupa np. skolioza czy choroba scheuermanna.

II) Symptomy choroby

Objawy często występują nagle np. po dźwignięciu dużego ciężaru, pochyleniu ku przodowi, kaszlu, kichaniu czy też potknięciu się. Mogą także narastać powoli wraz z postępem schorzenia.

Objawy te charakteryzują się:
• Tępym pojawiającym się podczas ruchu i zanikającym w spoczynku bólem krzyża
• Występowaniem parestezji (drętwienie, mrowienie, uczucie przepływu prądu) w okolicy dyskopatii
• W późnym okresie osłabieniem, zanikiem lub niedowładem mięśni
• Zaburzeniami czucia
• Problemami w oddawaniu moczu (głownie przy dyskopatii w dolnych odcinkach kręgosłupa)
• Występowaniu objawu tak zwanej rwy (polegający na odczuwaniu przeszywającego bólu w kończynie unerwionej przez podrażniony nerw)
Specyficzną postacią choroby dyskowej jest zespół ogona końskiego. Jest to wypadnięcie dysku w końcowym odcinku kręgosłupa - dochodzi wówczas do uciśnięcia nerwów ogona końskiego (nerwy te odpowiadają za czucie w okolicach krocza), co może skutkować np. zaburzeniami w oddawaniu stolca i moczu.

III) Możliwe powikłania

Powikłania przy wypadnięciu dysku występują często przez zbyt długie czekanie na podjęcie terapii. Są to zwiększenie się bólu, odrętwienie i osłabienie kończyn, uszkodzenia nerwów, nietrzymanie moczu i stolca oraz ogólne nasilenie się symptomów, co oczywiście prowadzi ogromnego dyskomfortu, a w ostateczności do całkowitego upośledzenia czynności ruchowych.

IV) Leczenie

Wypadnięcie dysku leczy się przede wszystkim farmakologicznie. Najczęściej podaje się leki przeciwbólowe oraz przeciwzapalne. Zalecany jest również kilkutygodniowy odpoczynek.

Zabiegi operacyjne polegające na częściowym lub całkowitym usunięciu dysku i zastąpieniu go protezą, wykonywane są jednak stosunkowo rzadko. Przeznaczone są one dla pacjentów, u których dolegliwości utrzymują się dłużej niż 6 tygodni.

Interwencja chirurga jest niezbędna u pacjentów, którym przyjmowane leki przeciwbólowe nie przynoszą ulgi. W takich przypadkach wykonuje się mikrodiscektomię, discektomię endoskopową lub sięga po system przez skórnej niskotemperaturowej krioblacji (tak zwana nukleoplastyka) krążka międzykręgowego. W łagodzeniu dolegliwości kręgosłupa często sięga się po zabiegi rehabilitacyjne oraz fizykoterapię.