Temat: Achalazja przełyku - co to jest?

Achalazja przełyku to choroba, którą powoduje brak komórek nerwowych w dolnej części przełyku przez co dolna część nie ulega rozkurczaniu. Utrudnia to bardzo przełykanie a tym samym funkcjonowanie codzienne osób, które zostały na tę chorobę zachorowały.

Jest to choroba wystąpić w każdym momencie życia, jednak bardziej narażone są osoby starsze, często występuje w wieku 30-60 lat zarówno u kobiet jak i mężczyzn.
Czasem choroba ta może być dziedziczna.

Przyczyny achalazji przełyku:

Niestety nie są nam znane obecnie dokładne przyczyny tej choroby. Najczęstszą postacią jest achalazja pierwotna i  nie znamy jej podłoża. Czasem achalazja jest schorzeniem wtórnym, a jego przyczynami mogą być choroby takie jak np. rak przełyku.

Objawy achalazji przełyku:

Najczęstszymi objawami achalazji przełyku są:
-problemy z przełykaniem,
-uczucie pieczenia lub nieprzyjemnego posmaku w jamie ustnej,
-bóle w klatce piersiowej,
-występowanie zgagi, kaszlu oraz krztuszenie się.

Z czasem dochodzi do tego, że osoba chora ma trudności nawet z przełykaniem płynów. Niektórzy chorzy tracą masę ciała a ból w klatce piersiowej na który narzekają bywa strasznie dotkliwy i często mylony z atakiem serca. Achalazja jest niebezpieczna, gdyż powoduje zatrzymywanie pokarmu, płynów i śliny w przełyku, przez co mogą przedostać się do płuc.

Diagnostyka:

Achalazja charakteryzuje się takimi objawami jak niektóre inne schorzenia i dolegliwości np. choroba refluksowa przełyku czy przepuklina rozworu przełykowego, a także zaburzenia psychosomatyczne. Diagnozuje się ją przez badanie rentgenowskie przełyku. Niekiedy konieczne są też badanie endoskopowe przełyku lub manometrię. Tkanka pobrana podczas badania endoskopowego analizowana jest w laboratorium.

Leczenie achalazji przełyku:

Leczenie achalazji przełyku wiąże się ze zmianą diety a czasem nawet stylu życia tzn. musi zacząć zażywać  rozdrobnione pokarmy oraz unikać stresów.  Osoba chora musi dużo pić i nie jeść przed snem. W pierwszej fazie choroby stosuje się leki rozkurczowe oraz uspokajające, jednak w upływem czasu konieczna może być operacja wpustu. Stosuje się również inne metody, jak np. mechaniczne rozszerzanie przełyku, zastrzyki z botoksem a także kardiomiotomia metodą Hellera. Achalazja jest uciążliwa, jednak warto wprowadzić kilka zmian w życiu chorego, aby zauważyć  poprawę.