Nadczynność tarczycy

Nadczynność tarczycy jest niebezpieczną chorobą. Zwana  jest także  hipertyreozą. Polega na nadmiernej produkcji hormonów tarczycy. Jest to schorzenie, którego nie można lekceważyć. Jeżeli od razu nie podejmiemy leczenia, choroba ta może doprowadzić do bardzo niebezpiecznych zmian w organizmie.

Najbardziej narażone na tę chorobę są kobiety. Nieleczona tarczyca może prowadzić do ciężkiego zaburzenia metabolizmu oraz uszkodzenia organów.  Przyczyny nadczynności tarczycy tak na prawdę mogą być bardzo zróżnicowane, a ich ustalenie w dużej mierze jest już połową sukcesu bowiem daje nadzieję na dobranie do stanu chorego odpowiedniej i optymalnej terapii.

Przyczyny powstawania nadczynności tarczycy:

rozrost tkanki gruczołowej,
guzki tarczycy wydzielające nadmierną ilość hormonów,
stan zapalny wywołany infekcją bakteryjną,

Objawy nadczynności tarczycy

-nieuzasadniona nerwowość
-niestabilność emocjonalna 
-bezsenność 
-dreszcze,
-potliwość 
-obniżona tolerancja na ciepło
-zmęczenie 
-kołatanie serca
-drgawki,
-biegunki 
-utrata masy ciała

Leczenie nadczynności tarczycy:

Obecnie w medycynie mówi się o trzech metodach leczenia nadczynności tarczycy

-leczeniu farmakologicznym
-radioterapii
-zabiegu operacyjnym

Ogromne znaczenie w wyborze metody leczenia ma stan zdrowia pacjenta, a także źródło nadczynności. Dopóki źródło choroby nie zostanie ustalone, każda próba leczenia może okazać się nietrafiona. Nadmierna ilość hormonów we krwi powoduje powstawanie chorób tarczycy m.in jest odpowiedzialna za chorobę Gravesa-Basedowa (schorzenie autoimmunologiczne) oraz Chorobę Plummera (wole guzkowe nadczynne ).