Borelioza

Borelioza jest chorobą znaną również pod nazwą „choroba z Lyme” lub „ krętkowica kleszczowa”. Ciężko jest ją zazwyczaj zdiagnozować, gdyż nie ma ona konkretnych objawów a sposobów jej leczenia jest również kilka. Wiadomo jednak, ze jest to choroba przenoszona przez kleszcze, głownie jeden rodzaj - Ixodes.

Boreliozka jest to choroba, której sprawcami są właśnie kleszcze. Największe ryzyko zachorowań występuje w okresie od maja do listopada, a przeważają czerwiec i lipiec. Choroba ta jest niebezpieczna jeżeli nie dojdzie do jej szybkiego rozpoznania. Bolerioza objawia się zazwyczaj rumieniem. Bywa jednak tak, ze choroba rozwija się przez długi czas bez żadnych objawów. Wtedy zazwyczaj jest już w zaawansowanym stadium. Przy wczesnym wykryciu choroby, jest ona uleczalna. Niestety jeżeli zastanie wykryta za późno może powodować uszczerbek na zdrowiu.

Objawy boreliozy

W przypadku boreliozy trudno jest o konkretne objawy. Najbardziej charakterystyczny jest pojawiający się rumień wędrujący. Na początku ma on bardzo regularny kształt koła i często występuje w inny miejscu niż miejsce ukąszenia. W późniejszym etapie rumień powiększa się i zaczyna zanikać od środka do krawędzi. Innymi charakterystycznymi dla boreliozy objawami są te, związane z układem nerwowym, np.: chwilowe zaniki słuchu lub szum w uszach, nagłe bóle, naprzemienne uczucie zimna i gorąca, jednostronny paraliż twarzy, dygotanie, skurcze, osłabienie mięśni, zdenerwowanie a czasem nawet depresja, zaburzenia wzroku oraz wymowy. Objawem są też zmiany stawowe, które przy niewyleczeniu choroby mogą wiązać się z powikłaniami polegającymi na zniekształceniu stawów. Reszta objawów występuje również przy innych schorzeniach. Borelioza to choroba wielonarządowa, która wywołuje rozmaite reakcje atakując różne organy.

Diagnostyka

Boreliozę nie jest łatwo zdiagnozować, gdyż na początku rozwoju nie stanowi większych problemów. Kiedy jednak osoba chora zauważy ukąszenie przez kleszcza i jej objaw w postaci rumienia, wtedy sama może stwierdzić, czy choroba dostała się do organizmu. Choroba jest tak ciężka do rozpoznania, że nawet morfologia krwi nie wykazuje znaczących zmian. Jedynym pewniejszym sposobem wykrycia jest wykonanie testu – test Elisa oraz Western-blot. Test Elisa identyfikuje przeciwciała IgG oraz IgM, z których te pierwsze utrzymują się tez  po wyleczeniu infekcji, a na podstawie tych drugich, infekcję można stwierdzić dopiero po kilku tygodniach obecności. Western-blot natomiast, poprzez pozytywny wynik testu  może zapewnić, że bakterie znajdują się w organizmie.

Leczenie:

Leczenie boreliozy, objawiającej się rumieniem zazwyczaj rozpoczyna się od przepisania przez lekarza antybiotyków, najczęściej doksycykliny. Pacjent przyjmuje lek od tygodnia do kilku miesięcy. Takie właśnie leczenie daje efekty zazwyczaj, gdy jest rozpoczęte we wczesnej fazie choroby. Jeżeli choroba jest już zanadto rozwinięta, antybiotyki mogą nie być wystarczające. Ważne w walce z chorobą jest wspieranie układu immunologicznego po to, aby żaden krętek kleszczowy nie mógł przetrwać. Pomocne w walce są suplementy i odpowiednia dieta. Trzeba dostarczać organizmowi cynk, kwas foliowy, magnez, jod oraz witaminy A, B, B12, C, D3 i E. W przypadku boreliozy przewlekłej leczenie trwa kilka tygodni i charakteryzuje się objawami poboreliozowymi. Najpoważniejsza jest jednak neuroborelioza.

Powikłania boreliozy

Zbyt późne rozpoczęcie leczenia może doprowadzić do wystąpienia naprawdę ciężkich powikłań. Trzy najcięższe i najbardziej niebezpieczne formy to powikłania mózgowe, sercowe i stawowe. Najgroźniejszymi są chyba te dotykające ośrodkowego układu nerwowego, gdzie występuje pod postacią zapalenia opon mózgowych, może dotykać nerwy czaszkowe oraz obwodowe, a niekiedy prowadzi nawet do zapalenia mózgu. Neoborelioza może prowadzić do porażenia nerwu twarzowego lub niedomykalności powiek na nawet do porażenia mięśni lub uszkodzenie nerwów czaszkowych. Ta odmiana choroby może nawet prowadzić do stanów depresyjnych u osoby chorej. Jeśli chodzi o powikłania sercowe to wiążą się one z nierównym biciem serca i niewydolnością serca. Powikłania stawowe związane są z zapaleniem stawów, głównie  kolana i biodra. Chory narażony jest także na zniekształcenie stawów. Warto pamiętać, że borelioza wykryta i leczona we wczesnym stadium nie pozostawia poważniejszych zmian w organizmie.