W całej dotychczasowej wiedzy medycznej istnieją obszary zbadane lepiej i gorzej. Niestety, mimo starań lekarze nie są w stanie przewidzieć każdej odpowiedzi organizmu i zinterpretować właściwie jego reakcji. Jednym z najmroczniejszych zakątków medycyny jest ludzki mózg. Mimo poznania jego budowy, funkcje mózgu, jego zdolności oraz zakres pamięci i reaktywowanych wspomnień wciąż zaskakują badaczy i neurobiologów. Dlatego właśnie na pograniczu medycyny znajdują się dziedziny, których skuteczności nie można z całą pewnością potwierdzić lub wykluczyć. Hipnoza, czyli wprowadzenia pacjenta w półsen, a ściślej mówiąc głęboki relaks, może okazać się pomocna w terapii traumy, zaburzeń lękowych, nerwic, zaburzeń kompulsyjnych czy uzależnień. Jest to jednak zawsze metoda wspomagająca, nigdy zastępująca właściwe leczenie. Nieprawdą jest również zwykle niepamięć pacjenta po hipnozie oraz utrata kontroli nad sobą w czasie jej trwania. Jesteśmy w różnym stopniu podatni na hipnozę, dlatego indywidualne przeżycia poszczególnych pacjentów mogą znacząco się różnić. Niewielkiego odsetka osób w populacji nie udaje się wprowadzić w stan hipnozy.