Jak radzicie sobie z cukrzycą?

ja też niedawno dowiedziałam się, ze mam cukrzycę i było to dla mnie dosyć duże zaskoczenie, bo nigdy bym nie podejrzewała, że będę chorować właśnie na tę chorobę. No, ale skoro mi się ona przydarzyła, to trzeba sobie jakoś z nią poradzić. Najgorzej jest prowadzić te wszystkie statystyki i zapisywać pomiary.

Szanowni Państwo,

cukrzyca z roku na rok dotyczy coraz większej liczby osób, a ryzyko zachorowań wciąż wzrasta. Siedzący tryb życia, niezdrowa dieta i braku ruchu to jedne z najczęstszych przyczyny tej dolegliwości. Pierwszymi objawami choroby jest zmęczenie, uczucie senności, spadek formy i niechęć do działania. Charakterystyczna jest także suchość w ustach i zmiany skórne. W obniżeniu ryzyka zachorowania pomóc może przede wszystkim zmiana naszego trybu życia. Sport i wszelkiego rodzaju zajęcia ruchowe mogą być pomocne w kontrolowaniu cukrzycy i zmniejszaniu ryzyka jej powikłań. Istotna jest także odpowiednio zbilansowana dieta, bogata w niskokaloryczne produkty. Cukrzykom coraz częściej pomagają także naturalne metody leczenia. Trudno gojące się rany i owrzodzenia można na przykład wyleczyć za pomocą światła. Bioharmonizer Fotonowy to aparat, który działa na organizm za pomocą promieniowania podczerwonego. Może ono pobudzać przepływ wewnętrznej energii i stymulować organizm do radzenia sobie z takimi powikłaniami jak stopa cukrzycowa. Niewątpliwą zaletą aparatu jest jego niewielki rozmiar i prosty sposób użycia, dzięki czemu możemy z niego samodzielnie korzystać w domowym zaciszu.

BIO-MEDEX

domi_nika81 neuropatia cukrzycowa jest najczęstszym powikłaniem cukrzycy, polega na odcinkowym uszkodzeniu nerwów, w internecie możesz znaleźć wszystkie informacje na ten temat, nie widzę sensu w kopiowaniu ich tutaj.

Rozumiem, Domi_nika81 nie załamuj się, najważniejsze jest pozytywne myślenie ! Przyjaciółka mojej mamy choruję na cukrzycę. Pamiętam, że już jakiś czas temu zdiagnozowano u niej powikłania. Dzisiaj wieczorem będę rozmawiać z mamą, podpytam ją o szczegóły i wszystko Ci napiszę.
Pamiętaj, że nerwy nie pomogą !!

Rozmawiałam z mamą dopiero dzisiaj, niestety zabrakło mi wczoraj czasu Domi_nika81, mama specjalnie podpytała znajomej, wydaje mi się, że mam dla Ciebie dobrą wiadomość! "Nie taki straszny diabeł, jak go piszą", Pani Grażyna jest w super formie, mówiła, że neuropatia zdarza się bardzo często i nie przeszkadza jej w normalnym funkcjonowaniu. Ona łyka dwa razy dziennie jakieś tabletki "alaprolipon". Trzeba się dobrze odżywiać i nie przemęczać. Mam nadzieje, że pomogłyśmy, i chociaż troszkę podniosłyśmy Was na duchu! W razie jakiś  pytania, chętnie w dalszym ciągu będę pośredniczyć

Dokładnie, nie zostawiajcie mamy samej. Samotność jest dla człowieka najgorsza, wszystkie choroby się wtedy powiększają i przede wszystkim podupada on na psychice. Moi rodzice mieszkają razem, w dwójkę żyje im się zdecydowanie łatwiej.

Tak jak pisałam, najważniejsze jest pozytywne nastawienie !!
Nie masz za co dziękować Dużo zdrowia

A dziękuję, wszystko wydaje się być w porządku. Łyka alaprolipon dwa razy dziennie, pilnujemy jej diety, nie przemęcza się. Wszystko na szczęście jest w porządku. Samopoczucie też niezłe, i moje i jej Staramy się z siostrą spędzać z nią jak najwięcej czasu, poza tym idzie wiosna, pogoda sprzyja

Dziękuję raz jeszcze, nie spodziewałam się, że na tym forum uda mi się tyle dopytać o neuropatii.

Ania K. tak jak pisałyśmy poniżej, mama łyka alaprolipon, on pomaga w leczeniu neuropatii. Mamę bolą nogi, wtedy masujemy je, czasami moczy w wodzie, takiej ani ciepłej, ani zimnej. Trzymanie nóg w górze też jej pomaga. No i ważna jest zdrowa dieta,  taka jak przy cukrzycy: dużo ryb, chude mięso (najlepiej wszystko na parze), dużo surówek itp. Oczywiście nie powinnaś się przemęczać, dużo odpoczynku.

na codzień z bólem nie da sie normalnie funkcjonować! Organizm początkowo jest silniejszy i się broni, jak zaczyna sie buntować, to oznacza, ze już nie daje rady i trzeba coś zrobić!

Za młodu zawsze mogliśmy polegać na wsparciu naszych rodziców w potrzebie. Teraz, gdy jesteśmy starsi, role się nieco odwracają i nie powinniśmy zapominać dzięki komu znaleźliśmy się w miejscu w którym aktualnie jesteśmy.

Ania K a skąd wiedziałaś, że u Ciebie może pojawić się neuropatia? Wiem coś o tym, bo mój brat dostał i długo nie było wiadomo co mu jest, wcale nie tak łatwo rozpoznać....

Ania.K  a jak teraz się czujesz? Czy dzięki kontroli lekarzy widzisz jakąś poprawę?

Jakie są objawy cukrzycy? Mój dziadek choruje, czy to może przejść jakoś w genach?

Niemalże wszystkie z wymienionych przez Ciebie symptomów się zgadzaja ;/ Gdzie można zbadać cukier? I czy to odpłatne? Trzeba mieć skierowanie?

Oczywiście inne czynniki też mają kolosalny wpływ np nadwaga ....

Pierwsze co to idź do lekarza i zrób kompleksowe badania, on poinstruuje Cię co do odpowiedniej diety.

Idź do lekarza pierwszego kontaktu, on najpewniej skieruje Cię na badania. Nie zwlekaj, idź jak najprędzej!

Popieram moją poprzedniczkę, leć do lekarza, nie ma na co czekać!

Jestem od jakiegoś czasu chora na cukrzycę typu drugiego. Na początku nie mogłam sobie z nią totalnie poradzić. Nie wiedziałam jak się odżywiać, cukier skakał mi raz wysoko raz spadał tak nisko, że mdlałam.
Byłam u wielu lekarzy.  W końcu bardzo pomogła mi pani Katarzyna Jusiak, która na co dzień pracuje w Centrum Medycznym WellMed w Warszawie przy ulicy Długiej. Lekarz przez duże L. Dokładnie wyjaśniła mi jak stosować dawki insuliny, jak powinnam się odżywiać, czego unikać a na co mogę sobie pozwolić. Dzięki temu udało mi się okiełznać chorobę. Teraz wiem , że można z tym żyć. I wcale nie trzeba ograniczać przyjemności. No może teraz nie jem już tylu ciastek

myślę że odpowiednie żywienie, regularne zażywanie leków powinno pomóc oraz nie załamywanie się

Są to leki nowej generacji -
Inkretyny należą do grupy hormonów jelitowych. Są wytwarzane w komórkach K albo L przewodu pokarmowego w odpowiedzi na bodźce pokarmowe. Hormony te działają na kilku płaszczyznach. Po pierwsze, nasilają wydzielanie insuliny przez komórki beta trzustki, hamując jednocześnie sekrecję glukagonu. Po drugie, spowalniają proces opróżniania się żołądka i hamują apetyt. Ponadto zwiększają insulinowrażliwość. Do opisywanej grupy należą, m.in.: GLP-1 (ang. glucagon-like peptide) oraz GIP (gastric inhibitory peptide)".

A tu inny cytat (Leki na cukrzycę skuteczne, ale drogie, 2012-08-30):
"Leki inkretynowe dzielą się na dwie grupy. Jedną stanowią wstrzykiwane podskórnie analogi GLP-1, naśladujące działanie naturalnego hormonu inkretynowego (tzw. glukagonopodobnego peptydu 1 – GLP-1). Jest on wydzielany w jelitach pod wpływem posiłku i pobudza produkcję insuliny w trzustce. Drugą grupą są tzw. inhibitory DPP4 (inaczej gliptyny), które hamują rozkład GLP-1. Leki te są przyjmowane doustnie".

Walka z cukrzycą zaczyna się od walki z nadwagą!

Tak więc odstawiamy papierosy, fastfoody, unikajmy smażonych potraw, jedzmy dużo warzyw, pijmy dużo wody (min 1,5l dziennie).  Walka z otyłością to w 70% deta a tylko w 30% ćwiczenia!

wcale nie jest powiedziane, że walka z cukrzycą zaczyna się od walki z nadwagą chyba, że mówisz tylko o cukrzycy typu 2, ja cierpię na typ 1 i on nie ma z otyłością nic wspólnego, oczywiście regularne wizyty u lekarza są nieuniknione ale dużo sama też czytam, głównie szugarfrik i staram się być jak najbardziej zorientowana we wszystkich najnowszych odkryciach dotyczących choroby

zmagam się z cukrzycą od roku. Mi najgorzej było się przyzwyczaić do regularnych pomiarów cukru glukometrem, ciągłe nakłuwanie palca.... masakra, ale dałam radę, teraz to już dla mnie rutyna i bez problemu. Jeszcze najgorzej było jak się glukometry psuły i pokazywały wyniki z kosmosu, nie zapomnę tego stresu. Ale teraz mam glukometr z Diagnosis i działa jak należy, to bardzo dobra firma

Mi bardzo pomógł artykuł, który znalazłam na stronie portalu https://www.nowafarmacja.pl/blog/dieta- … ego-unikac Wyróżniamy dwa zasadnicze rodzaje cukrzycy – cukrzycę typu 1 oraz typu 2. Cukrzyca typu 1 wywołana jest przez zniszczenie komórek beta trzustki, odpowiedzialnych za produkcję i wydzielanie insuliny. Występuje ona najczęściej u dzieci i osób młodych. Cukrzyca typu 1 zaliczana jest do chorób autoimmunologicznych, czyli takich, w których organizm atakuje swoje własne komórki. Jej leczenie właściwie od samego początku polega na podawaniu insuliny, bardzo często przez specjalne pompy insulinowe oraz stosowaniu odpowiedniej diety.